Fenny Kanning: ‘’Kids First geeft me een heel warm familiegevoel’’
Kids First viert dit jaar haar 25-jarig bestaan! Ter ere van deze mijlpaal hebben we medewerkers geïnterviewd die Kids First maken tot wat het is, waaronder onze icoon Fenny. Zij delen hun mooiste herinneringen en ervaringen van de afgelopen jaren! 🎉
Ik ben Fenny, 64 jaar en woon in Groningen. Ik werk ruim 18 jaar bij Kids First. Mijn pad begon met een opleiding tot kleuterleidster. Mijn doel was werken in het ziekenhuis als pedagogisch medewerker, maar dat bleek niets voor mij. Ik rolde de kinderopvang in en liep begin jaren ‘80 stage op een kinderdagverblijf. Daarna werkte ik bijna 20 jaar bij SKSG. Na zeven jaar in het bedrijf van mijn man, kwam kinderopvang weer op mijn pad via Lydia, wiens kinderen op dezelfde school zaten als die van mij.
In eerste instantie wist ik niet of ik terug de kinderopvang in wilde, maar ik ben toch op gesprek gegaan bij Ben, hij gaf aan dat hij mensen zocht bij een leuke locatie in het Oosterpark, Alles Kids. Daar hing een bord met iets van “feest voor ouders”, en dat sprak mij gelijk aan. Ik vind dat je ouders altijd moet betrekken. Dus ik zei ja, en inmiddels zijn we 18 jaar verder.
Toen ik begon, had Kids First vier locaties in Groningen. Ik dacht: “Leuk, een kleine kinderopvangorganisatie.” Inmiddels zijn we 140 locaties verder! Het is al lang geen kleine organisatie meer, maar ik heb wél de leukste baan van mijn leven. Dit was bij een kleine organisatie waarschijnlijk nooit gebeurd.
Ik begon op de groep, maar groeide met Kids First mee. Ik werd wijkcoördinator, later wijkmanager en uiteindelijk teammanager. Omdat ik affiniteit heb met roosters en uren, werd ik gevraagd mee te denken over een nieuw roosterprogramma. Dat werd Nanny, later Quebble. Ik rolde erin en ben nu drie jaar verantwoordelijk voor Quebble.
Mijn eerste indruk van Kids First was dat het een kleine, gezellige organisatie was. Dat sprak me aan. De grootste verandering? Absoluut de groei. De overnames, de uitbreiding naar 140 locaties.
Wat mij motiveert in mijn werk is duidelijkheid geven. Ik merk dat nu helemaal met Quebble. Ik help niet alleen pedagogisch medewerkers, maar ook teammanagers en coördinatoren. Laatst vroeg iemand of er ergens een rapport te vinden was. Ik stuurde het op, en kreeg meteen een mailtje terug: “Oh super, dankjewel!” Dat soort momenten maken mij blij. Ook motiveert het me om lieve en aardige mensen overal te ontmoeten; daar haal ik mijn energie uit.
De sfeer binnen het team is goed. We werken hard, en soms is het hectisch, maar ondanks de drukte blijft de sfeer positief. Iedereen helpt elkaar waar mogelijk.
Het leukste project waar ik aan heb gewerkt? Absoluut Quebble. Ik hou ervan om uit te zoeken waarom een systeem iets op een bepaalde manier doet en hoe we het kunnen verbeteren.
Een van mijn mooiste momenten was de Roparun, een loop van Rotterdam naar Parijs. Tijdens een vergadering moesten we balletjes gooien, en Ben zei: “Fenny, ik heb gisteravond een team ingeschreven voor de Roparun, en jij gaat ook mee.” Ik zei meteen: “Ik ga niet als loper, maar ik wil wel mee als fietser.” Je gaat dag en nacht door, elke loper heeft een fietser nodig als begeleiding. Het was een bizarre, maar geweldige ervaring met collega’s.
We hebben ook mooie projecten gedaan, zoals het circusproject met Santelli bij Alles Kids. Dat was zo bijzonder dat we er een Appeltje van Oranje voor kregen.
Het leukste compliment dat ik ooit kreeg? Net krijg ik nog een leuk compliment, ik ging koffie pakken, Maar goed, er stond iemand voor me, dus ik besloot eerst even naar het toilet te gaan en zette mijn kopje alvast neer. Toen ik terugkwam, stond er een hele rij. Dus ik zei: “Hallo, mijn kopje stond als eerste!” Waarop Ben lachend vroeg: “Fenny, waarom dring jij voor?” Ik zei: “Nee, nee, mijn kopje was er al!” daarna zei ben “Jij mag dat ook wel.” Nou, dat is toch leuk, Je wordt gewoon gewaardeerd.
Ik geniet elke dag van mijn werk
Een hilarisch moment? We zaten dus in de ochtend op de groep. Er komt een ouder een kind bij de groep brengen. Ga je werken? Nee, ik ben vrij. Dus die ouder zegt op het moment dat hij weggaat… Nou, werk ze tegen ons. En die collega die denkt… Oh ja, hij is vrij. Dus zij zegt… Nou, vrij ze! Hahaha Wat zeg je nu? Die grap is er jaren lang ingebleven
Kinderen zeggen ook de grappigste dingen. Een keer was ik bij Hummelhof en een kindje ging een ijsje halen. Toen hij terugkwam, vroeg hij aan zijn ouders: “Mag die oma ook een ijsje?” En ja hoor, hij bedoelde mij! Ik was toen 50, dus bedankt hè!
Iets wat ik nooit had verwacht te leren? Quebble! Dat ik iets met applicaties zou doen, had ik echt nooit gedacht.
Ook zei ik altijd dat ik geen manager wilde worden, omdat ik dacht dat managers afstandelijk waren. Maar ik leerde dat je het zelf invult. Ik was betrokken op veel locaties en Ik had een speciaal kantoor met zicht op de groepsruimtes, de kinderen en zelfs de ouders die voorbij liepen, een geweldige werkplek! Zo ontdekte ik dat je als manager óók dichtbij kunt blijven.
Waar ik hoop dat Kids First over tien jaar staat? Ik hoop dat we op hetzelfde niveau doorgaan, met nóg betere voorzieningen. Kids First blijft verbeteren en groeien, en ik ben trots dat ik daar onderdeel van ben.
